İnsanlık var olduğundan bugüne, önce mağara duvarlarına çizerek bugün ise sanal olarak ürettikleri dünyalarda çoklu duyulara hitap ederek görsel hikaye anlatımına devam etmektedir. Görüntü sanatlarında hikaye anlatımı için kullanılan medyumların teknolojik ilerlemelerle dijitalleşmesi, görsel anlatım biçimlerinin de bu değişime uyum sağlamasını gerektirmiştir. Bu doğrultuda genişletilmiş gerçeklik teknolojilerinden (XR) biri olan sanal gerçeklik (VR), sinema, dijital oyun, performans sanatı gibi farklı alanların bir arada kullanılmasıyla üretilen sanatsal ve tasarımsal deneyimlerin temelini oluşturmaktadır. Sanal gerçeklik teknolojisi ile oluşturulan görsel anlatı deneyimleri kullanıcıya, orada olma hissini gerçekci biçimde yaşatmaktadır ve kullanıcıyı hikayenin doğrudan bir parçası haline getirmektedir. Bu tespitten hareketle çalışmada, 2019 yılı yapımı ödüllü Gloomy Eyes sanal gerçeklik animasyon film deneyimi, Gillian Rose’un kompozisyonel yorumlama tekniği ile analiz edilerek yapımın görsel anlatı inşasını nasıl kurduğu incelenmiştir. İnceleme boyunca, kullanıcıyı simüle edilen bir dünya ile çevreleyen anlatının sanat ve tasarım öğelerini sinematik öğelerle nasıl birleştirdiği sorusuna cevap aranmıştır. Çalışmanın sonucunda 6DoF tekniği kullanılarak üretilen ve zombilerle insanların savaştığı bir dünyada birbirlerine aşık olan zombi bir çocukla insan bir kız çocuğunun hikayesini anlatan Gloomy Eyes sanal gerçeklik animasyon film deneyiminin kullanıcıya, serbest baş hareketleriyle hikayeyi takip edebilme imkanı verdiği ve üç boyutlu mekan, karakter modellemelerini yönlendirici aydınlatma teknikleri ile zenginleştirerek diorama etkisi yarattığı ortaya konmuştur. Ek olarak deneyimin kullanıcıyı, doğrudan anlatıya müdahale eden aktif birinci şahıs karakter olarak tanımlamak yerine, gözlemci konumunda tuttuğu tespit edilmiştir. Bu nedenle, sanal gerçeklik teknolojisinin önemli özelliklerinden etkileşimin tam anlamıyla kullanılmaması deneyimin etkisini azaltıyor olsa da, hikayenin güçlü dramatik yapısının etkili görsel tasarımlarla birleşmesi, (mekan, dekor, karakter tasarımları) Gloomy Eyes’ın yeni nesil görsel hikaye anlatımını başarılı şekilde temsil eden yapımlardan biri olduğunu göstermektedir.

Sinema, Görsel Tasarım, Sanal Gerçeklik, Gloomy Eyes, Kompozisyonel Yorumlama Yöntemi, Dijital Hikaye Anlatıcılığı

Since the beginnings of humanity, visual storytelling has evolved from ancient cave wall paintings to today's virtual worlds. As the mediums used for storytelling in visual arts have undergone technological advancements, visual storytelling formats have also needed to adapt to these changes. In this context, virtual reality (VR) as one of the extended reality (XR) technologies, has become a fundamental element in creating artistic and designed experiences by combining various fields such as cinema, digital gaming, and performance art. Visual narrative experiences created with virtual reality technology provide users with a realistic sense of presence by immersing them in the story directly. Based on this observation, this study examines the visual narrative construction of the award-winning VR animation film "Gloomy Eyes," produced in 2019, through Gillian Rose's compositional interpretation technique. Throughout the analysis, the question of how the narrative, which surrounds the user with a simulated world, combines artistic and design elements with cinematic elements, is explored. The study reveals that “Gloomy Eyes”, which tells the story of a zombie boy and a human girl falling in love in a world where zombies and humans are at war, offers the user the opportunity to follow the story with free head movements and enriches the experience with three-dimensional environments and character modeling guided by lighting techniques, creating a diorama effect. Furthermore, the study identifies that the experience keeps the user in an observer position instead of defining the user as an active first-person character who directly intervenes in the narrative. Although the full potential of interaction as the most important element of virtual reality is not utilized, the strong dramatic structure of the story combined with effective visual designs showcases that “Gloomy Eyes” is one of the successful representatives of the new generation of visual storytelling in virtual reality.

Cinema, Visual Design, Virtual Reality, Gloomy Eyes, Compositional Interpretation Method, Digital Storytelling