Modern sanat akımları içerisinde 19.yüzyılın sonu en ilginç dönemeçlerden biridir. Yüzyıl sonu olarak adlandırılan bir ruh durumu içinde yaşayan ve üreten sanatçıların, sanatta biçim ve öz hakkındaki araştırmalarını derinleştirmeleri, birbirinden görece farklı fakat temelde aynı motivasyonda birçok akımın doğmasına sebep olmuştur. Özellikle öznel bir bakış açısının yükselerek evrenle bir bütün olma düşüncesinin benimsendiği yeni bir felsefeyle açılan kapılar, sanata ilginç ve farklı konular sokmakla kalmıyor, bu konuları biçimlendirecek seçici araçlar da sağlıyordu. Rus sanatçı Mikhail Vrubel'in vizyonu da erken yaştan itibaren bu şekilde gelişerek çevresel etmenler, geçmiş sanatlar ve içinde bulunduğu kültür dairesinden edindikleri, kişisel ruh durumu ve yapısı ve yer aldığı projelerde edindiği tecrübelerle zenginleşerek onu Rus Modernizminin en önemli figürlerinden biri haline getirmiştir. Sanatçının kırılgan iç dünyasının zenginliği, halkbilim, dini motifler ve mitolojiyle harmanlanan karakterlerle donatılmış bir dünya haline gelerek oluşturduğu sanat eserlerine yansımaktaydı. Bu durum, O'nu, gerçekçi bir gelenekten gelen Rus sanatındaki dışavurumculuğun ve ayrıca biçimde araştıran zihinsel yapısı ile soyutlamanın temelini atan kişi yapmıştır. Bu araştırmada Mikhail Vrubel'in sanatının oluşumu, gelişimini oluşturan etmenler tüm yönleriyle ele alınmış, dönem ve akım özellikleri incelenmiştir. Ayrıca sanatçının sanatına ait unsurlar, eserleri ile örneklendirilerek açıklanmış, sanatçı ve akım ile ilişkilendirilmiştir.

Sembolizm, Yüzyıl sonu, Mitoloji, İkona