Çağdaş tiyatroda yönetmenin doğuşu ve post-dramatik yapının ortaya çıkışı klasik dramatik üsluptan kopuşu beraberinde getirmiş, bu durum dramaturgi, oyun yazarlığı ve reji yaklaşımlarını etkilemiştir. Batı tiyatrosunun gelişimine paralel olarak Türk oyun yazarları da iki binli yıllardan itibaren değişen anlatı estetiği içinde yeni kurgular ortaya koymuş, özünde dramatik olmayan figür, ışık, müzik, dil gibi unsurları bir yaratım öğesi olarak kullanmışlardır. Dramatik olanı yapı bozuma uğratan bu yazma biçimleri yeni bir tiyatro estetiğinin doğmasını sağlamıştır. Teknoloji/performans/müzik gibi farklı disiplinleri bir arada kullanarak metinler üreten, çalışmalarını ‘yeni metin-yeni tiyatro’ formülü ile teorize eden Yeşim Özsoy söz konusu yeni tiyatro estetiği içinde yer alan bir yazar olarak özellikle dikkati çekmektedir. Bu çalışmada Özsoy’un oyun yazarlığının öne çıkan farklılıklarına, dramatik yapı ve sahnelemeye yönelik tasarladığı yeni biçim denemelerine ışık tutmak amacıyla “Aksak İstanbul Hikâyeleri” ve “Son Dünya” adlı oyun metinleri ele alınmıştır. Çalışmanın kapsamı doğrultusunda öncelikle post-dramatik tiyatro üzerine genel bir çerçeve çizilmiş; oyun metinleri “metin çözümlemeleri”, “zaman-mekân tasarımı”, “dil ve anlatı ilişkisi” ve “sahnelemeye yönelik somut çözümler” olmak üzere dört temel başlık altında incelenmiştir. Yazarın metinlerinde gözlemlenen yeni oyun yazma biçimlerine ilişkin arayışlar ve disiplinlerarası metin üretme çabası tiyatro estetiğine katkı sağladığı için Türk Tiyatrosu adına önem arz etmektedir.

Yeşim Özsoy, Yazar tiyatrosu, Yeni metin, Yeni tiyatro, Post-dramatik.