Çağdaş sanatta birçok sanatçı için ‘geçmiş’, yitip gitmiş, unutulmuş, üzeri tamamen kapanmış demek değildir. Tam tersine bu yönelimde olanların amacı; sorgulama, derinine inme, takdir, eleştiri, parodi, yeni bir anlama büründürme gibi birçok düşünce temelinden hareketle geçmişle bağını koparmayan, hatta izinin çoğu kez belirgin olduğu bir ‘şimdi’ yaratmaktır. Ancak burada kastedilen öğretisel bir bakış açısı ya da diğer bir deyişle gözü eğitme gayesi ile yineleme düşüncesi değildir. Bu türden yönelimde olan sanatçılar için bu eğilim, bir devralma durumudur. Belki de bir miras aktarımı. Bunları, bir anlamda sanatsal bellekten beslenen yapıtlar olarak değerlendirebiliriz. Geçmişle kurulan bu diyalog sadece sanatçının belleğinin izlerini gün yüzüne çıkarmaz. İzleyici de bu süreçte aktiftir. Betimsel tarama modelli olan bu araştırmada çağdaş sanatçılardan Yinka Shonibare, Russell Connor, Cesar Santos ve Herman Braun-Vega’nın bazı yapıtlarına yer verilmiştir. Bu yapıt örnekleri ile geçmişin şimdiye nasıl getirildiği, nelerin alınıp nelerin alınmadığı, bunu yaparken hangi düşünce temeline dayandırıldığı sorularına cevap aranılmaya çalışılmıştır. Geçmiş eserleri alıp, şimdinin dili ile güncelleyen ve araştırmada yer verilen sanatçıların söylemek istediklerinin farklı olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Söylemek istediklerini aktarmak için de bilinen, yani izleyicinin zihninin bir yerlerinde yer etmiş yapıtları seçtikleri görülmüştür. Araştırmada yeni olan eserin, geçmişteki hangi eser ya da eserlerden neleri ve niçin devraldığı üzerine görsellerle birlikte yapılan detaylı inceleme, günümüz sanatında önemli bir yer teşkil eden gelenek ya da geçmişin daha iyi anlaşılmasını sağlayacaktır.

Yineleme, Yinka Shonibare, Russell Connor, Cesar Santos, Herman Braun-Vega