Miró çalışmalarında görsel algının etkisiyle anlamlı bakışın yanında kendi içsel gerçeğini, ifadesini kullanmıştır. Miró’nun ruhsal ve psikolojik yapısının sanatta ifade bulduğu çalışmalarında sanatçı estetik kaygıyı bir kenara atarak kendi tinsel yorumunu, içselliğini ve çocukça coşkusunu sanatına yansıtmıştır. Sanatçının eserlerinde nesneler göründüğü gibi değil anlamının ve biçiminin dışında bir forma ve ifadeye dönüşüyordu. Miró’nun çalışmalarını geçmiş yaşantısının büyüsel etkisi kaplamıştır. Miró eserlerinde sanki bir gizemin içinde eriyip belirsizleşme güdüsüyle yapmış gibidir. Joan Miró eserlerinde kullandığı formları kendi gördüğü çerçevede ele almış yâda formlara psikolojik bir bakış açısı getirmişti. Sürrealizmin etkisini Miró’nun eserlerinde sanatçının kendisinin bilinçaltının doğurduğu etkilerde görebiliriz. Yansıtmak istediği bilinçaltındaki bir dünyayı yansıtmak istemiş kendi mantıksal tutarsızlığı da dış algı gerçeğini ortadan kaldırmıştı. Araştırmanın amacı Jaon Miró’nun kendi içsel-ruhsal yapısını eserlerine nasıl yansıttığını ortaya çıkarmaktır. Miró’nun ruhsal yapısının eserlerinde tekniksel ve ifadesel açıdan nasıl farklı tarzlar oluşturduğunun görülmesi açıdan araştırma önem taşımaktadır. Araştırma nitel araştırma yöntemi ile yapılmış verilere ulaşmak için kitap, internet, makale, ve tezlere bakılmıştır. Araştırma kapsamında yer alan resimlerin analizini yapmak için betimsel analiz metodu kullanılmıştır. Araştırmanın sonucunda görülmektedir ki sanatçı, eserlerindeki çocuksu ifadelerinin psikolojik açıdan doyumsuzlaşmadığı ve doyumsuzluğu yaptığı eserlerde elde etmeye, tatmin etmeye çalışmış ve eserlerinde renk, form gibi ögeleri serbestçe, gerçek anlamının ötesinde ruhsal bir bakış açısıyla etüt etmiştir.

Miró, Sürrealizm, Çocuk, Ruhsal, Soyut