Dokuma kumaşların yüzeyinde görüntü farklılığı oluşturmak için çeşitli yöntemler kullanılmaktadır. Bunlardan biri de ipliktir. İpliğin hammaddesi, özellikleri, ince-kalın iplik olarak kullanımı ve bu kullanımda ipliklerin yan yana gelişlerinin düzeni, her bir dokuma için yeni bir görsel etki kazandırmaktadır. Hem atkı hem de çözgü ipliklerinin ince-kalın düzeni kendi içinde incelik ve kalınlık sırasına bağlı olarak sık ya da seyrek, düzenli ya da düzensiz gibi çeşitli şekilde yerleştirildiğinde kumaş yüzeyinde hacim ve doku oluşumunda, desen, kompozisyon düzenlemesinde farklı görsel etkiler meydana getirmektedir. Aynı zamanda kumaşın örgüsü, rengi , iplik sıklığı ile yüzeyde çeşitli görsellikler elde edilirken, teknik ve estetiğin birlikte uyumlandırılması ile çeşitli deneysel uygulamalar yapılabileceğini ve çok farklı tasarımlar elde edilebileceğini söylemek mümkündür. Bu makalede, ipek hammaddeli ipliklerin farklı iki kalınlıkta ve farklı dizilim ve örgü kullanımları ile denemeler yapılmıştır. Her bir çalışmada aynı armür ve tahar kullanılmıştır. Çözgüde ve atkıda dört farklı iplik sıralamaları uygulanmıştır. Toplamda üç temel örgü (bezayağı, dimi, saten) kullanılarak çalışmanın tamamında 48 adet deneysel dokuma ortaya çıkarılmıştır. Çalışmada yüzeyde doku, hacim, ışık, leke, şeffaflık, çizgi, kare vb. görüntüler ile çeşitli yüzey etkilerinin elde edildiği deneysel bir süreç ele alınmıştır. Her bir deneysel uygulamada farklı yüzey görüntülerine sahip olan dokuma yüzeylerinin ipek dokuma kumaş tasarımında yüzeyde yaratacağı desenli etkinin tekstil tasarımcılarına/sanatçılarına çalışmalarında özgün yaratımları için kumaş yüzeyinde yeni bir görünüm yaratma açısından katkı sağlaması amaçlanmaktadır.

İpekli Dokuma, Kumaş Tasarımı, Deneysel Dokuma, İnce-Kalın İplik, Görsel Etki ve Doku