Tiyatro eserlerinde yiyecek ögesi, karakterler arasındaki sosyal ilişkileri ve hiyerarşiyi göstermek için kullanılmaktadır. Masadaki oturma düzeni, yemekleri paylaşma şekli ve iletişim biçimleri, karakterlerin arasındaki ilişkileri, güç dengelerini veya çatışmaları yansıtmaktadır. Yemek sahnelerinde bir karakterin, yemek organizasyonunu kontrol etmeye çalışması bu karakterin güç hırsını yansıtmaktadır. Tiyatro eserlerindeki karakterlerin yemek seçimleri, yemek sırasındaki tutumu, zaafları veya sınıf durumu hakkında ipuçları vermektedir. Yemek masası aynı zamanda karakterlerin duygusal veya psikolojik değişimlerini de yansıtmaktadır. Tiyatro, karakterlerin psikolojisi ve insan duygularının derinlemesine keşfedilmesi için güçlü bir araçtır. Yiyecekler ve ziyafetler, karakterlerin için dünyalarını daha da açığa çıkarmak ve seyirciye duygusal bir bağ kurma fırsatı sunmak için kullanılmaktadır. Tiyatro eserlerindeki yemek masası, seyircilere gösterişli ortamlar, pahalı yiyecekler ve içecekler, zarif sunumlar ve şaşaalı etkinlikler sunarak zenginliği ve lüksü seyirciye göstermektedir. Tiyatro eserlerinde betimlenen yiyecek unsurları sembolik ve metaforik anlamlar taşımaktadır. Bu yiyecek sembollerinin anlamı oyunun temasına, karakterlerin ilişkilerine ve hikâyenin mesajına bağlı olarak değişmektedir. Yemek masası bolluğu ve bereketi temsil ederken, aç kalmak zayıflığı veya dışlanmayı temsil etmektedir. Tiyatro eserlerinde kullanılan yiyecek ögeleri, karakterlerin, ilişkilerin ve hikâyenin derinleşmesine yardımcı olarak atmosferin duygusal olarak deneyimlenmesine yardımcı olmaktadır. Bu çalışmada İspanyol oyun yazarı Juan del Encina ve Arjantinli oyun yazarı Roberto Cossa’nın oyunlarındaki yiyecek ögesi, karakterlerin yiyecek ile ilişkilendirilmesi ve yemek masasının psikolojik sembolleri incelenmiştir.

Tiyatro, Yemek Masası, Yiyecek, Juan del Encina, Roberto Cossa