Çağdaş heykel sanatının önde gelen isimlerinden Anish Kapoor’un eserleri yakından incelendiğinde, özellikle bazılarının modern sanatın bilindik sınırlarını bile zorladığı görülür. Kapoor’un eserleri ilk bakışta herkesçe anlaşılabilir ve değerlendirilebilir gibi gözüksede, gerek çok katmanlı sembolizmi, gerekse kavramsal ve felsefi çerçevesi itibariyle çağdaşlarından ayrılır. Sanatçı, genel geçer bilimsel teorileri, mistik ve doğaüstü bir görüşle sorgulamaktadır. Kapoor’un eserleri; sonsuzluk, nitelik, güzellik, varlık-yokluk ve bilimselliği tartışmaya açar ve aynı zamanda bazı kavramların özüne inerek onların ne anlama geldiğini irdeler. Anish Kapoor’u değerlendirmek için sanatçının 2011’de Monumenta sergisi için Grand Palais’in nefinde 72.00 m3 alanı kaplayan Leviathan adlı eserini derinlemesine incelemek gerekir. Bu inceleme doğrultusunda çağdaş sanattaki önemini kavrama ve eserlerini daha doğru anlamlandırma fırsatı ortaya çıkar. Bu araştırmada, öncelikli olarak izleyicide yarattığı fiziksel etkileşim açısından eser değerlendirilecektir. Daha sonra ise Hobbes’un Leviathan'da ortaya koyduğu siyaset felsefesinin ana hatları, Kapoor’un eseri üzerine etkisi ortaya konulacaktır. Romantik akım ile birlikte gelişen, Alman İdealist felsefesinin ve Kant’ın temel problematiklerinden olan aşkınlık-yücelik gibi kavramların sorgulanması, eseri derinlemesine değerlendirilebilmeye katkı sağlayacaktır. Özellike şair Frederich Schiller’in süblim-yücelik üzerine düşüncelerinin sanatçıya esin kaynağı olduğu gösterilecektir. Özet olarak bu çalışmada Hobbes'un siyaset felsefesinin ana hatlarının belirlediği sınırlar içerisinde yüce kavramının romantik, modern ve postmodern sanattaki yeri Immanuel Kant ve Jean François Lyotard gibi düşünürlerin terminolojileri ışığında değerlendirilecek ve bu bağlamda Kapoor’un eserlerinin hangi açıdan alışılmışın dışında olduğu ortaya konulacaktır.

Kapoor, Leviathan, Hobbes, Lyotard, Süblime