Görüntünün devinimli şekilde gösterilmesiyle oluşturulan anlam üretme teknolojisine sinema denilmektedir. Sinema filmleri ortaya çıktığı 1895 yılından günümüze insanların düşünmesine, farklı kültürler hakkında bilgi sahibi olmasına hatta oyuncuları ile duygusal bağ kurmasına sebebiyet veren bir sanat olmuştur. Ses ve görüntü öğelerinin kontrollü bir biçimde bir araya getirilmesi ile filmler öykü kazanmaya başlar. 1939-1945 yılları arasında radyonun propaganda amacı ile kullanılması ve İkinci Dünya Savaşı sürecinde toplum üzerinde olan etkilerinin görülmesi medya araçlarının önemini göstermiştir. Savaş sonrası dönemde de mesajı hızlı aktarabilme, kitlelere erişebilme gibi özellikleri sebebinden dolayı sinema filmleri işlevsellik kazanmıştır. Sinema endüstrisinin gelişimi senaryo yazım süreçlerini de geliştirmiş ve kısıtlı süre içeren filmlerin en etkili biçimde mesaj iletebilecek anlatılarla aktarılmasını zorunlu kılmıştır. Sinema filmlerinde düz anlatım ile doğrudan mesaj vermek yerine çeşitli semboller, kamera açıları kullanımı, oyunculuk ve kostüm kullanımı gibi alternatif anlatı biçimleri ile içerik zenginleştirilmeye çalışılmıştır. İçeriğin anlatı bakımından zenginleşmesini sağlayan bu öğeler gösterge olarak izleyicilerin karşısına çıkar. Bu makalede göstergebilimsel çözümleme yöntemleri esas alınarak film analizi yapılmıştır. Ferdinand de Saussure’ün göstergebilim kuramı ve Roland Barthes’ın anlamlandırma yönetiminden yararlanılarak göstergebilimsel analizi yapılan film, senaryosunu Yavuz Turgul’un yazdığı ve yönettiği 1996 yapımı Eşkıya filmidir. Bu makale kapsamında film içerisinden seçilen belirli sahneler, olaylar ve karakterler göstergebilimsel olarak analiz edilecektir.

Eşkıya, Türk Sineması, Göstergebilim, Film Çözümlemesi, Sinema