Ana tanrıça heykelcikleriyle başlayan seramik sanatında figür kullanımı, endüstri devriminden sonra en renkli ve gösterişli haliyle porselen biblolarda görülür. Döneminin sosyal donelerini/ törelerini/ geleneklerini yansıtan çoğunlukla dekoratif nesneler olarak yaşam alanlarında yerini alan biblolar kitsch nesneler olarak kendinden söz ettirir. Hayatın içinden yansımalar sunan porselen biblolar aynı zamanda hicvederek düşündürdüğü karmaşık yapıları ile de dikkat çeker. Kolaj ve asamblaj teknikleri; plastik sanatların hemen her alanında sanatçının kuraldışı tavrını yansıtırken kullandığı ifade araçlarındandır ve sanatçının avangart olanla kurduğu ilk bağ olarak karşımıza çıkar. Hazır nesne kullanımı ve esere yapılan müdahale ve eklemeler biçim kaygılarından çok içeriğin kuvvetlendirilmesi adına yapılan eylemlerdir. Eserde kullanılan hazır nesne var olduğu biçimini taşısa da anlam dönüşümüne uğrar. Gündelik kullanım eşyasının, fonksiyonel ya da dekoratif bir objeden sanat nesnesine doğru evrildiği görülmektedir. Çağdaş seramik sanatında porselen biblolar seri üretim nesnesi olmaktan çok daha derin anlamlar taşımaktadır. Bu çalışma kapsamında; kolaj, asamblaj ve montaj tekniklerini porselen biblolarla kullanarak çalışan sanatçıların eserleri üzerinden bir değerlendirme yapılacak, porselen biblonun endüstri ürününden sanat nesnesine dönüşümü incelenecektir. Amaçlanan bağlamlarından koparılan bu nesneler izleyicinin eserin temel ögesi olan bibloyu yeniden değerlendirmesini sağlar. Eserde kullanılan hazır nesne var olduğu biçimini taşısa da anlam dönüşümüne uğrar. Gündelik kullanım eşyasının, fonksiyonel ya da dekoratif bir objeden sanat nesnesine doğru evrildiği görülmektedir.

Porselen, Figür, Biblo, Kolaj, Asamblaj